An Pabo

Sa Albay, natural na ang bagyo. Katakod kaan an luyapon an sim kan saimong harong, matumba an mga batag sa kataid o anudon ang saimong orig na makua mo na sana kinaagahan sa kabasan o kaya nasa tangkal na kan iba. Pero kan agang ito matapos ang saro na namang bagyo, dae man giraray nahali kay Junior an makikigkig pakahiling kan pabo sa balkon ninda.

Wara nang uran, pero malumlom man giraray an kalangitan dara kan bagyo kan nakaaging banggi. Maaliwalas an palibot ta su mga kahoy turumba na. Wara nang dahon su puon kan tabog-tabog, pati su mangga naanitan na. Dumog an dalan pati na su pabo na dae aram ni Junior kun kiisay.

Inaapod niya si mama niya, pero igsabihan lang siyang, “pabayaan mo na muna ta may mahanap man sana kaan. Kun tumabang ka na baga digdi bako su magparatangka ka diyan.”

“Iyo tabi, ‘ma,” simbag niya man asin binayaan na su pabo ngane na manlinig.

Nilaog kan tubig su harong ninda kaya dumog man an saindang salog. Maray na sanang naisakat sa huru-halangkaw na pwesto su mga karton na pano nin mga kun anu-anong papel ni ate niya kaya dae nadumog.

 Pero ang pamilya ni Buboy dae naka-preparar bago kan bagyo. Narungkab an kabanga kan atop ninda, nadumog an sofa, pero maray na sana ang TV dae. May mahihilingan man giraray sinda kan paboritong palabas ni papa niya, pero kun nuarin ito mangyari, inda niya sana.

“An mga manok, kumpleto pa?” Hapot ni mama niya saiya.

Binilang niya, kumpleto pa.

“Su mga pabo?”

Binilang niya…halat. Binilang niya giraray. Hiniling niya sa higod, pero wara. Kulang talaga nin saro.

“Ay, hanapon mo ito, ‘Boy. Mahinuragan ka kay ama mo.”

Tulong aldaw ang nakaagi, may bagyo na naman daang maabot. Pero su pabo yaon pa ka Junior, wara pang nagkukua.

Warang-wara na man sindang ikakan kan aldaw na ito. Su relief na hali sa provincial, dae pa nag-aabot. May relief na hali sa city, pero su mga nag-evacuate daa iinuton na tawanan.

“Gari baga kita dae binagyo,” sabi na sana ni mama niya habang naglalaen kan niluto niya. Pagkatapos, iniabot saiya su sarong Tupperware na may laog. “Itao mo ini kay Tiya mo Neng tapos nantig masubli si mama ki sanggatos. Pambakal nantig bagas.”

Dara an mainit asin pano na Tupperware, nagpasiring siya kina Tiya niya Neng. Duman, siya lugod ang nadagitan.

“Masubli na naman? May utang pa baga sako si mama mong 300.”

Dae na nagsimbag si Junior, naghahalat kan sanggatos. Pero bago niya pa maaraman kung may makukua siya o dae, itinao na niya su dara niyang mainit na sabaw.

“O, may kwarta palan kamo. Naka-tinola ngane si mama mo.” Sabi man ni Tiya Neng imbis baga magpasalamat.

“Dae man po.” Ang simbag niya. “Su pabo po iyan na nakua mi pakabagyo. Wara man kaya nagkukua kaya niluto na ni mama.”

Maray na sana may nag-abot na relief kan hapon na ito kaya may bagas pa sinda hanggan sa masunod na bagyo.